Vanmorgen stonden onze zwemmers op met een lach, omdat ze voor één keer zelf de wekmuziek mochten kiezen. Het was iets over dat het taco’s regent (we zullen maar geen vragen stellen over de muzieksmaak van onze gasten zeker). We stonden ook een kwartiertje vroeger op, want me moesten vroeger gaan zwemmen.
Na het ontbijt was het zo ver voor groep A en B, de eerste training van 2u. Voor de kleinsten was het maar 1u30, maar dat vonden zij niet zo erg. Heel wat zwemmers leerden nieuwe keerpunten aan, ze volbrachten dit met verve. Na de training feliciteerden de trainers de zwemmers omdat ze na een halve week nog steeds even goed presteren. Petje af.
Voor de eerste keer mochten ze wat langer onder de douche staan en kregen ze wat meer tijd om hun om te kleden. Ze mochten kiezen wat ze deden na de training, ze bewezen nog eens dat ze een sterke groep zijn door zich in groep met allerhande zaken bezig te houden. De grote jongens sloegen een balletje met de baseballbat en de jongsten vonden het toepasselijk om tijdens de regenbuien het spelletje ‘Regenwormen’ te spelen. Het werd al snel duidelijk wie wel en wie niet tegen zijn verlies kan, vooral S. had het er moeilijk mee.
Het middagmaal werd door iedereen gesmaakt, de pasta was meer dan voldoende om de zwemmers hun maagjes te vullen. Na het eten werd het mysterie rond de handschoenen voor sommigen eindelijk opgelost: we gingen schaatsen! Voor de een leek het alsof ze het elke dag deden, voor anderen was het dan weer een gevecht om toch maar recht te blijven. I. begaf haar ook op glad ijs en nam de kleinsten mee op de zeehond (zo een zittoestel voor minder gevorderden). Uiteindelijk werd deze gebruikt op verschillende manieren: een grote met een kleine, een kleine met een grote (zoals J. met R.), een kleine met een kleine…
G. ging jammer genoeg ‘tegen dek’, ze boekte een retourtje naar het lokale ziekenhuis. Het relaas: een gebroken pols… Einde ZWEMMEN op zwemstage dus, maar in samenspraak met mama en papa werd beslist om ze toch in Mechelen te houden. Hoe kan dat ook anders in zo’n goeie sfeer, wie wil hier niet blijven? Trainers C. & R. rondden tijdens dit alles een modderig mountainbikeritje af, maar ze waren wel content van hun prestatie.
We zetten onze namiddag verder door wat ‘team’ te ‘builden’. Een heuse uitdaging voor sommigen, samenwerken en communiceren is voor enkele zwemmers nog een werkpuntje. Al bij al brachten ze dit wel tot een goed einde, touwtrekken is en blijft toch een leuke bezigheid. Tijdens de teambuilding namen we ook weer afscheid van onze collega B. (als je dit leest, Super merci voor je enthousiasme en goede zorg tijdens de korte periode dat je hier was!!)
Tijd om onze maagjes dan maar weer te vullen: een lekker broodjesmaal stond ons op te wachten. We moesten zelf meerdere keren extra brood vragen, zouden wij fretzakken zijn misschien? Nadien was er voor velen de langverwachte quiz. Trainer R. leidde dit in goede banen terwijl de andere trainers zorgden voor een croquesje voor de zwemmers. Nog eens eten??? Inderdaad net van tafel maar er gingen vlot 3 toastbroden door hun maagjes. Winnaars waren de badeendjes met een zotte score van 90/125. Dikke duim!
Voor het slapengaan gaf trainer I. een dikke knuffel aan alle kleine meisjes, ze ziet in alle meisjes hier een beetje haar eigen dochter die ze toch ook wel wat begint te missen.
We zijn halfweg!!
Tot morgen
RICR en B
Vrije Zwemmers Nieuwpoort Blog 
Echt leuk om alles te kunnen meevolgen via deze blog. Het is echt goed geschreven ook, net een verhaaltje…
Kids amuseren zich zo, echt blij voor hen! Wel veel beterschap aan G.
Vraagje: Is het nu Liesel die veel eet of is het Lucas?🤔😜
voor jou een vraag, voor ons een weet.